انواع محصولات پلاستیکی

دستکش های پزشکی یکبار مصرف و پیش بندهای غیر استریل از موارد مهم تجهیزات محافظتی شخصی (PPE) است که برای محافظت از متخصصان بهداشت از خطر عفونت و کاهش فرصت انتقال متقابل میکروارگانیسم ها استفاده می شود (Loveday و همکاران ، 2014). این مقاله بر انتخاب آنها متمرکز است و روشهای اعمال و حذف آنها را توضیح می دهد.
تصمیم در مورد استفاده از دستکش و پیش بند در یک فعالیت خاص مراقبت از بیمار یا مداخله باید قوانین بهداشت و ایمنی موجود را در نظر بگیرد و براساس ارزیابی موارد زیر باشد:

خطر انتقال میکروارگانیسم ها به بیمار یا متخصص بهداشت ؛
خطر آلوده شدن لباس و پوست متخصص بهداشت توسط خون بیمار یا مایعات بدن.
شواهدی وجود دارد که فقدان سطح دانش و عدم پایبندی به توصیه های راهنما معمول است (Loveday و همکاران ، 2014). Okamoto و همکاران (2019) در یک بررسی ادبیات که بخشی از مطالعه آنها در مورد تأثیر خطاها در قرار دادن و برداشتن PPE بود ، شواهدی یافتند که نشان می دهد این خطاها اغلب منجر به آلودگی سایتهای محافظت نشده به متخصصان بهداشت می شود. بنابراین متخصصان بهداشت باید به طور منظم در ارزیابی ریسک ، انتخاب و استفاده از PPE و استفاده از اقدامات پیشگیرانه و کنترل کننده استاندارد عفونت آموزش ببینند (Loveday و همکاران ، 2014).

دستکش جایگزین بهداشت دست نیست و فقط در موارد مناسب باید استفاده شود. استفاده طولانی مدت و غیرضروری از آنها ممکن است باعث واکنش های جانبی و حساسیت پوستی شود و منجر به آلودگی متقابل محیط بیمار شود. استفاده نامناسب از دستکش همچنین می تواند ابتکارات بهداشت دست را تضعیف کند (Royal College of Nursing، 2017) و ممکن است بیماران را آزار دهد (Nicklinson، 2011). در کادر 1 نشانه هایی از زمان دستکش و زمان برداشتن آنها ذکر شده است.
دستکش از موارد یکبار مصرف است و باید بلافاصله بعد از فعالیت مراقبتی که برای آن استفاده شده است ، خارج و دفع شود. نباید آنها را شستشو داد و یا آنها را با دستمال حاوی الکل آلوده کرد تا جایگزین آنها در بین فعالیت های مراقبت شود. دستها باید پس از برداشتن دستکش ضد عفونی شوند زیرا شواهدی در مورد آلودگی دستها وجود دارد:

وقتی دستکش های بالینی پوشیده می شوند - حتی زمانی که یکپارچگی دستکش آسیب نبیند.
در هنگام برداشتن دستکش (Loveday و همکاران ، 2014).

نیاز به استفاده از دستکش و انتخاب دستکش مناسب نیاز به ارزیابی وظیفه انجام شده و خطرات مربوط به آن برای بیماران و کارکنان مراقبت های بهداشتی دارد. ارزیابی ریسک باید شامل موارد زیر باشد:

چه کسی در معرض خطر است (بیمار یا متخصص بهداشت).
دستکش استریل یا غیر استریل مورد نیاز است.
پتانسیل قرار گرفتن در معرض خون ، مایعات بدن ، ترشحات و دفع ها ؛
پتانسیل تماس با پوست یا غشای مخاطی سالم در حین مراقبت و اقدامات تهاجمی.
حساسیت حرفه ای بهداشت و بیمار به مواد دستکش ؛
اندازه دستکش مورد نیاز است
سیاست های سازمانی مربوط به یک محیط عاری از لاتکس ؛
احتمال تماس با مواد خطرناک مانند مواد شیمیایی ، به عنوان مثال داروهای سیتوتوکسیک (RCN ، 2018 ؛ Loveday و همکاران ، 2014).

انتخاب

دستکش در طیف وسیعی از مواد موجود است. معمولاً مورد استفاده لاتکس لاستیک طبیعی (NRL) است ، زیرا این ماده در محافظت در برابر ویروسهای منتقله از طریق خون و خواصی که مهارت مهارت استفاده کنندگان را حفظ می کند ، است (Loveday و همکاران ، 2014). با این حال ، پروتئین های موجود در دستکش های NRL می توانند باعث واکنش های شدید آلرژیک در متخصصان بهداشت و بیماران مبتلا به آلرژی های موجود و درماتیت تماسی و آسم شغلی در افراد حساس شوند. دستکش لاتکس پودر شده این خطر را افزایش می دهد و هرگز نباید استفاده شود. در صورت استفاده از دستکش NRL ، باید پروتئین کمی داشته باشد. دستکشهای نئوپرن و نیتریل عملکرد مانعی مشابه NRL دارند و از این رو برتر از وینیل هستند ، گزینه های مناسبی هستند ، گرچه نیتریل نیز ممکن است منجر به واکنشهای حساسیت شود (RCN، 2017؛ Loveday et al، 2014). درماتیت تماسی به عنوان یک آسیب صنعتی طبقه بندی می شود. به همین ترتیب ، در صورت بروز دستکش برای ایجاد مشکل پوستی ، مقررات مربوط به گزارش صدمات ، بیماریها و وقایع خطرناک (RIDDOR) به ارجاع به بهداشت حرفه ای نیاز دارد (Health and Safety Executive، 2013).

دستکش های پزشکی به عنوان دستکش معاینه غیر استریل و روش استریل دسته بندی می شوند. در کادر 2 نشانه های انتخاب دستکش ذکر شده است.

دستکش را باید بلافاصله قبل از مداخله ای که لازم است استفاده کنید.

بهداشت دست را انجام دهید.
یک دستکش از داخل تلگراف یا بسته بندی بردارید ، فقط یک سطح محدود در انتهای مچ دست را لمس کنید (شکل 1a).
نگه داشتن انتهای مچ دست با یک دست ، انگشتان دست دیگر را در داخل شل کنید.
در حالی که دست را در دستکش قرار می دهید ، به آرامی انتهای مچ دستکش را بکشید ، مراقب باشید که مواد بیش از حد کشیده نشود (شکل 1 ب).
با گرفتن دستکش دوم ، با دست خالی ، سطح خارجی این دستکش را در دهانه آن به انگشتان دستکش بچرخانید. دستکش را روی دست راحت کنید (شکل 1 ج) با این کار از دست زدن به پوست با دستکش جلوگیری می شود.
وقتی دستکش شد ، دستها نباید به هرچیزی که با علائم و شرایط استفاده از دستکش تعریف نشده است ، دست نزنند.

مطالب پیشنهادی :

برای جلوگیری از آلوده شدن دست ها و محیط ، باید دستکش ها را به محض اتمام مداخله با دقت جدا کنید. اگر از یک پیش بند یکبار مصرف نیز استفاده می شود ابتدا باید دستکش برداشته شود (Loveday و همکاران ، 2014).

بدون دست زدن به پوست بازو ، یک دستکش را در مچ دست بگیرید و پوست را از دست جدا کنید (شکل 2a) ، و دستکش را از داخل خارج کنید. دستکش برداشته شده را در دستکش نگه دارید.
انگشت اشاره و میانی دست لخت را در داخل دستکش باقیمانده ، مراقب باشید که به قسمت بیرونی دستکش دست نزنید (شکل 2b). دستکش را بیرون آورده و با اولین دستکش داخل آن را از داخل خارج کنید (شکل 2c).
دستکش ها را در سطل زباله بالینی دور بیندازید یا اگر آلوده به خون یا مایعات بدن هستند ، در یک سطل زباله خطرناک قرار دهید.
بهداشت دست را انجام دهید.

آلاینده های میکروبی موجود در لباس کار متخصصان بهداشت ، عامل مهمی در موارد عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی است (ویلسون و همکاران ، 2007). پیش بندهای پلاستیکی یکبار مصرف ، برای استفاده بالینی عمومی در صورت تماس نزدیک با بیمار ، مواد یا تجهیزات ممکن است منجر به آلودگی لباس فرم یا لباس های دیگر به میکروارگانیسم ها شود ، یا خطر آلودگی به خون یا مایعات بدن وجود داشته باشد. اگر امکان پاشش گسترده خون یا مایعات بدن بر روی پوست یا لباس متخصصان بهداشت وجود دارد ، باید لباس های تمام بدن ضد مایعات استفاده شود (Loveday و همکاران ، 2014).

در انگلستان ، انتخاب پیش بند براساس روش یا وظیفه انجام شده انجام می شود. از یک سیستم کدگذاری رنگی استفاده می شود:

زرد - هنگام تمیز کردن مناطق جدا شده
آبی - هنگام انجام نظافت عمومی ، از جمله بخشها و حوضه ها در مکانهای عمومی ؛
قرمز - هنگام تمیز کردن حمام ، دستشویی ، توالت ، حوضچه ها و کف حمام ؛
سبز - هنگام کار در بخشهای پذیرایی ، مناطق آشپزخانه بخش و خدمات غذایی بیمار در سطح بخش (آژانس ملی ایمنی بیمار ، 2007). باید با سیاست های محلی مشورت شود.

بهداشت دست را انجام دهید.
پیش بند را از رول یا تلگراف خارج کنید. آن را به سمت بیرون باز کنید و اطمینان حاصل کنید که سطح داخلی آن رو به بیمار است تا از تماس آلوده سطح خارجی آن با بیمار جلوگیری کند.
حلقه گردن را روی سر خود قرار دهید (شکل 3).
پیش بند را طوری قرار دهید که تا جای ممکن قسمت جلوی بدن شما را بپوشاند.
با بستن بندهای کمر از پشت ، پیش بند را در جای خود ثابت کنید.

اگر از دستکش های یکبار مصرف استفاده می شود ، ابتدا باید آنها را بردارید (Loveday و همکاران ، 2014).

بندهای حلقه گردن و کمر را بشکنید.
پیش بند را از سینه به سمت پایین بغلتانید تا سطح خارجی آلوده به داخل تا شود. از لمس سطح خارجی پیش بند با دست خودداری کنید (شکل 4).
پیش بند را در سطل آشغال زباله خطرناک دور بیندازید.
بهداشت دست را انجام دهید.